بررسی مقایسه ای تأثیر القاء بیهوشی با پروپوفول و تیوپنتال سدیم بر روی میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل

چکیده   زمینه و هدف : تهوع و استفراغ بعد از عمل یکی از عوارض شایع پس از اعمال جراحی و بیهوشی است که بسیار ناخوشایند بوده و اثرات زیانبار متعددی به دنبال دارد. اگرچه راههای مختلفی جهت کنترل این عارضه ارائه شده است اما اگر این عارضه شایع توسط داروی هوشبری که کاربرد آن اجتناب ناپذیر است قابل حل باشد راه حلی بسیار سودمند خواهد بود. از آنجایی که تیوپنتال سدیم و پروپوفول از داروهای رایج جهت القاء بیهوشی هستند در این تحقیق این داروها از نظر کنترل تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد مطالعه قرارگرفتند.   روش بررسی : در این تحقیق که از نوع کار آزمائی بالینی دوسوکور بود. 90 بیمار بزرگسال 50-18 ساله (فیزیکال استاتوس کلاس i )که کاندید عمل جراحی انتخابی بودند در یک دوره 8 ماهه در مرکز پزشکی، آموزشی ودرمانی بعثت سنندج مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران بطور تصادفی در دو گروه 45 نفری تقسیم و جهت القای بیهوشی با استفاده از جدول اعداد تصادفی، از پروپوفول و تیوپنتال سدیم استفاده شد. موارد تهوع و استفراغ تا دوازده ساعت پس از عمل در پرسشنامه خاصی که تکمیل کننده از نوع داروهای هوشبر استفاده شده اطلاع نداشت ثبت گردید و در نهایت مورد بررسی آماری قرار گرفت.   یافته ها : میانگین سن بیماران 9±4/29 و از نظر جنس 12/51 درصد زن و 86/48 در صد مرد که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. نتایج نشان داد که تعداد موارد تهوع و استفراغ متعاقب پروپوفول کمتر بوده و این اختلاف از نظر آماری با گروه تیوپنتال سدیم معنی دار بود (05/0 p< ). نتیجه گیری : نتایج این مطالعه حاکی از آن است که پروپوفول در مقایسه با تیوپنتال سدیم از نظر بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی مفیدتر می باشد و توصیه می شود در مواردیکه خطر ات تهوع و استفراغ بعد از عمل تهدیدکننده تر است از پروپوفول جهت القای بیهوشی استفاده شود.